przylegający do

См. также в других словарях:

• przyległy — «przylegający do czegoś; sąsiedni, pograniczny» Spłonął dom i przyległe zabudowania. ∆ mat. Kąty przyległe «dwa kąty płaskie wypukłe o wspólnym wierzchołku i jednym wspólnym ramieniu, przy czym pozostałe dwa ramiona leżą na jednej prostej i… …   Słownik języka polskiego

• przyokienny — «przylegający do okna, stykający się z oknem; znajdujący się przy oknie» Ściana przyokienna …   Słownik języka polskiego

• bliski — bliskiscy, bliższy 1. «znajdujący się w niewielkiej odległości, przylegający do czegoś; sąsiedni» Bliscy sąsiedzi. Najbliższe okolice miasta. ◊ Ktoś jest bliski płaczu, omdlenia, załamania itp. «ktoś jest w takim stanie, że za chwilę zacznie… …   Słownik języka polskiego

• hermetyczny — 1. «szczelnie zamknięty, ściśle przylegający, nie przepuszczający gazów; szczelny» Hermetyczna butelka, puszka, kabina. Hermetyczne naczynie, pomieszczenie. Hermetyczne drzwi, zamknięcie. Hermetyczna pokrywa. 2. «odizolowany, zamknięty,… …   Słownik języka polskiego

• kubrak — m III, D. a, N. kubrakkiem; lm M. i «kurtka, zwykle z materiału gorszego gatunku; w dawnej Polsce: krótki ubiór kobiecy przylegający do figury, noszony w XVII XVIII w.; męski kontusz z płótna lub sukna noszony zwykle przez służbę w XVIII w.» ‹ukr …   Słownik języka polskiego

• luźny — luźnyniejszy 1. «nie przylegający; przestronny, nieobcisły, nieciasny» Luźny płaszcz. Luźne obuwie, spodnie. Za luźna kurtka. 2. «taki, którego poszczególne elementy nie są ściśle złączone; będący w pewnej odległości od jakiejś całości, nie… …   Słownik języka polskiego

• nieszczelny — «nie będący szczelnym, nie przylegający ściśle, nie dopasowany do czegoś; mający szczeliny, szpary» Nieszczelne drzwi, okna. Nieszczelne przykrycie. Nieszczelne pomieszczenie …   Słownik języka polskiego

• obcisły — obciślejszy «ściśle przylegający do ciała, ciasno opinający» Obcisły sweter. Obcisła bluzka, suknia …   Słownik języka polskiego

• opięty — opięci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opiąć (p.) opięty w użyciu przym. «o ubraniu: ściśle przylegający do ciała, uwydatniający kształty; obcisły, za ciasny» Opięty mundur, płaszcz. Opięta suknia. Opięte spodnie …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• półgolf — m IV, D. a a. u, Ms. półgolffie; lm M. y «kołnierz swetra, sięgający połowy szyi, przylegający; sweter, bluzka z takim kołnierzem» Sweter z półgolfem. Wełniany, bawełniany półgolf. Półgolf bez rękawów. Nosić półgolfy. Chodzić w półgolfie …   Słownik języka polskiego